Op donderdag 7 november was de jaarlijkse vergadering over de begroting van het volgende jaar, in dit geval 2020. Een marathonvergadering die duurde van twee uur ’s middags tot na 12 uur in de nacht. Een vergadering die zeker geen schoonheidsprijs verdiende, maar waarbij wij wel de mogelijkheden hebben benut om naar voren te brengen waar wij als Partij van de Arbeid voor staan. Een voorbeeld daarvan is solidariteit. Een begrip waar de inwoners van Montferland meer dan ooit behoefte aan hebben. Meer solidariteit voor kinderen die schoolzwemmen, meer solidariteit voor de zwemmers in De Hoevert, meer solidariteit voor ouderen die de was laten doen, meer solidariteit voor inwoners die het loket in Gouden Handen bezoeken, en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Mijn inbreng in start van de vergadering leest u in mijn Pitch begroting 2020.
Wij hebben alternatieve plannen naar voren gebracht. Vóór behoud van zwembad De Hoevert. Vóór behoud van de bibliotheek. Vóór behoud van schoolzwemmen. Vóór behoud van het gebruik van Gouden Handen. Vóór het instand houden van de wasvoorziening. Vóór behoud van de faciliteiten van Welcom en de muziekschool. Met deze plannen hebben we intensief samengewerkt met collega-oppositiepartij Lijst Groot Montferland.
Helaas werden onze ideeën niet overgenomen door de coalitie van CDA, LBM, VVD en D66. Zij hadden keurig de gelederen gesloten, waardoor betere plannen geen ruimte kregen. Wel gaat er extra geld naar voetbalverenigingen en ook het Masterplan Didam kan ongehinderd voort. Het is duidelijk dat deze coalitie liever het geld uitgeeft aan stenen, dan aan mensen. De titel van hun coalitieprogramma ‘Samen krijgen we het voor elkaar’, wordt steeds meer een loos begrip.
Maar wij strijden door. Voor méér solidariteit!