Op 11 september werden alle raads- en commissieleden door het College uitgenodigd voor een avond over budgetneutraliteit in het sociale domein. Die avond werd een presentatie gegeven over de kosten en de tekorten in de zorg, met name de jeugdzorg. Gesteld werd dat er een verwacht tekort binnen dat sociale domein komt van ongeveer 1 miljoen euro. Wij kregen vervolgens een overzicht van 20 punten waarop bezuinigd zou kunnen worden. Daar stonden de bedragen al bij. Wethouder Sinderdinck meldde toen dat er voor 1,4 miljoen aan voorstellen zijn en dat de gemeenteraad kan kiezen. Ik ben me die avond kapot geschrokken. Onvoorstelbaar wat er werd gepresenteerd en dat met het grootste gemak.
Na de schrik werd ik boos en verdrietig. Alles wat in de afgelopen jaren mede door de PvdA was opgebouwd werd met een streep weggehaald. En dan gaat het niet om ons, maar het gaat om de ouderen, de mantelzorgers, de mensen met een laag inkomen die in onze gemeente wonen. Datzelfde lijstje is ter advisering voorgelegd aan de Sociale Raad. Die was heel duidelijk in haar advies: negatief. Vervolgens kregen wij de stukken voor de begrotingsraad. De begroting voor 2019 en de jaren daarop. Ook daarin werd meerdere keren gesproken over 1 miljoen bezuinigen binnen het sociaal domein en dat het voorstel over de exacte invulling nog zou komen.
En wat moet je dan als oppositiepartij(en). Afwachten tot het lijstje gepresenteerd wordt ter besluitvorming? Zonder dat er ook maar iemand heeft kunnen inspreken? Nee, dan zorg je dat het voornemen bekend wordt gemaakt zodat de getroffenen het horen! En wat gebeurt er dan, dat is heel wonderlijk en heb ik nog nooit meegemaakt. Niet als raadslid maar ook niet als wethouder: het college wordt teruggefloten. Niet tijdens een raadsvergadering, zoals dat hoort, maar op een andere manier. Er komt een persbericht vanuit de coalitiepartijen met de kop dat er in 2019 niet wordt bezuinigd (nee dat wisten wij al, maar wel vanaf 2020) en het lijstje dat door het College is opgesteld, dat aan de raads- en commissieleden is gepresenteerd en ter advisering aan de Sociale Raad is voorgelegd, bestaat opeens niet meer. Wordt niet meer genoemd.
Er is weer rust. Rust in de coalitie en in de samenleving: in 2019 gaan we niet bezuinigen en wat we daarna gaan doen is nog niet duidelijk maar daar gaat “een werkgroep” zich over buigen. Maar daarover een andere keer meer. Het debat en de besluiten vinden niet in de gemeenteraad plaats, zoals het hoort, maar zaken worden geregeld in de beslotenheid van de coalitie. Jammer, want de huidige coalitie beweert dat zij bestuurlijke vernieuwing hoog in het vaandel heeft staan, maar met deze werkwijze gaan we weer terug naar de vorige eeuw…
Ondanks alles ben ik blij met het voorlopige resultaat.
Ter informatie: kijk hier de reportage van Regio8